بر اساس گزارش سازمان غذا و کشاورزی، 25 درصد از محصولات در حال رشد جهان هر ساله تحت تأثیر مایکوتوکسین ها قرار می گیرند و سالانه حدود 1 میلیارد تن مواد غذایی و محصولات غذایی از بین میرود.
به طور کلی، کاهش تولید یا کاهش ارزش محصول به دلیل بیماری های ناشی سموم قارچی وجود دارد. جدای از اینها، هزینه های اضافی شامل مدیریت مایکوتوکسین مانند پیشگیری، کنترل، نمونه برداری، کاهش، از دست دادن نیروی کار و هزینه های تحقیقاتی است. بنابراین مشکلات اقتصادی مربوط به مایکوتوکسین ها همه اقشار جامعه را درگیر می کند. اثرات نامطلوب برسلامتی، کاهش میزان تولید به دلیل فساد خوراک و در مجموع اثرات اقتصادی است که در تجارت بین‌المللی مواد غذایی و محصولات غذایی منعکس می‌شود. بنابراین، کنترل رشد قارچ و تولید مایکوتوکسین برای تولیدکنندگان خوراک و دام بسیار مهم است.
مایکوتوکسین ها در مجرای گوارشی، کبد یا کلیه طیور مطابق با خواص شیمیایی خود متابولیزه می شوند. انتقال آنها به گوشت مرغ و تخم مرغ منجر به اثرات نامطلوب سلامتی در انسان می شود که منجر به نگرانی های عمده در سلامت عمومی می شود. آلودگی خوراک ها به قارچ ها هم به خواص ارگانولپتیک آنها آسیب می رساند و هم با کاهش ارزش غذایی آنها خطر مسمومیت را افزایش می دهد.
