لارنگو تراکئیت عفونی؛انتقال،کنترل و پیشگیری

avimehrclinic-infectious-laryngotracheitis-ilt

لارنگو تراکئیت عفونیinfectious laryngotracheitis،(ILT) یک بیماری تنفسی است که توسط Alphaherpesvirus  ایجاد شده است. همچنین می تواند بر قرقاول ها، کبک ها و طاووس ها تاثیر بگذارد.طیور در تمامی سنین به این بیماری حساس هستند.

ویروس Alphaherpesvirus،معمولا سبب ایجاد درگیری در دستگاه تنفسی فوقانی میشود.

AVIMEHRCLINIC-Avian-infectious-laryngotracheitis.webp

علائم بیماری لارنگوتراکئیت عفونی:

از نظر بالینی، بیماری ممکن است به سه شکل حاد، تحت حاد و مزمن یا خفیف ظاهر شود.

-شکل حاد

 در شکل حاد، شروع بیماری ناگهانی با گسترش سریع است.  مرگ و میر ممکن است بیش از 50٪ باشد. برخی از پرندگان ممکن است در شرایط بدنی خوب قبل از ظاهر شدن علائم بمیرند، که مشخصه آن شامل مشکل در تنفس همراه با نفس نفس زدن است. همچنین هنگام تلاش پرندگان برای بیرون راندن ضایعات موجود در نای،شاهد: غرغر، جغجغه و سرفه هستیم.براثر خونریزی نای ممکن است ذرات خون همراه با سرفه به سمت محیط اطراف خارج شود.علائم قابل مشاهده در تلفات شامل درگیری دستگاه تنفسی فوقانی به همراه خونریزی در نای میباشد.

Blood-in-the-trachea-of-ILT-infected.

-شکل تحت حاد

در نوع تحت حاد، شروع بیماری کندتر است و علائم تنفسی ممکن است چند روز قبل از مشاهده مرگ و میر ادامه یابد. مرک و میر بین 10 تا 30 درصد است. علائم قابل مشاهده در تلفات شامل اگزودای مخاطی با یا بدون خون در نای است. چرک های  پنیری ممکن است چسبیده به حنجره و مخاط نای فوقانی دیده شوند.

avimehrclinic-blocks-the-opening-to-the-wind-pipe-trachea

-شکل خفیف یا مزمن

بروز ILT مزمن در یک گله ممکن است تنها 1-2٪ باشد. علائم شامل سرفه، ترشحات بینی، چشمی و دهانی و کاهش تولید تخم است.گاهی روی پلک هم عفونت قابل مشاهده است.

avimehrclinic-Crusts-on-the-eyelids-caused-by-ILT-infection

AVIMHRCLINIC-Avian-infectious-laryngotracheitis.jpeg

انتقال

عفونت از طریق دستگاه تنفسی فوقانی به دست می آید و انتقال به آسانی از پرندگان مبتلا به عفونت حاد صورت می گیرد، اما عفونت غیر ظاهری بالینی می تواند برای مدت طولانی با دفع مجدد متناوب ویروس ادامه یابد و این پرندگان ناقل بهبود یافته نیز یک راه بالقوه برای انتقال بیماری هستند. عامل بیماری لارنگوتراکئیت میل قابل توجهی به نوکیبی دارد.شواهد فزاینده ای وجود دارد که نشان می دهد سویه های بسیار خطرناک و قابل انتقال می توانند در نتیجه ترکیب مجدد بین دو یا چند سویه مختلف پدیدار شوند

تشخیص آزمایشگاهی

تشخیص آزمایشگاهی به جداسازی ویروس و نشان دادن حضور ویروس ، آنتی ژن های ویروسی یا DNA بستگی دارد.در حال حاضر روش بررسی بافت ها و PCRمتداول ترین روش برای تشخیص بیماری لارنگوتراکئیت است. شناسایی ویروس و تمایز واکسن و ویروس های نوع وحشی با استفاده از PCR و به دنبال آن پلی مورفیسم طول قطعه محدود یا توالی یابی امکان پذیر است.در آزمایش‌های سرولوژیکی،آنتی‌بادی‌های ویروس ILT را می‌توان با آزمایش‌های خنثی‌سازی ویروس (VN) که در تخم‌مرغ یا کشت‌های سلولی انجام می‌شود، یا با واکنش‌های AGID، ایمونوفلورسانس غیرمستقیم یا الایزا شناسایی کرد. آزمایش های سرولوژی برای غربالگری گله ها ترجیح داده می شود. ویروس ممکن است در کبد جنین مرغ، کلیه جنین مرغ یا در کشت سلولی کلیه مرغ جدا شود. ویروس همچنین می تواند بر روی غشای کوریوآلانتوئیک (CAM) پاتوژن خاص 10 تا 12 روزه رشد کند.

پیشگیری و درمان

  1. پرندگان حساس را از پرندگان واکسینه شده یا مبتلا دور نگه داید
  2. واکسن های ILT معمولاً از ویروس زنده ضعیف شده تهیه می شوند. آنهایی که در حال حاضر در دسترس هستند تا حدودی ایمنی ایجاد میکنند، اما این ایمنی ایجاد شده کافی نیست. تعدادی از واکسن های نوترکیب نیز به صورت تجاری با درجات مختلف اثر ایمنی نیز در دسترس هستند.حداقل سن واکسیناسیون 4 هفتهمیباشد اما معمولا در سنین 8 الی 12 هفته انجام میشود.
  3. افزایش سیستم ایمنی طیور با استفاده از محصولات تحریک کننده ی سیستم ایمنی.

یکی از راهکار هایی که می توان برای کنترل و پیشگیری بیماری لارنگوتراکئیت عفونی به کار برد استفاده از داروی کاملا طبیعی تقویت کننده ایمنی ایمونوپروپوفیت است. این محصول حاوی عصاره پروپولیس، شیرین بیان و سرخارگل (اکیناسه) می باشد و ایمنی سلولی و همورال و قدرت فاگوسیتوز را تقویت می کند. ایمونوپروپوفیت با تقویت ایمنی، مقاومت طیور را نسبت به پاتوژن های بیماری زا، بالا برده و از دفع و انتشار ویروس هم جلوگیری می کند. به علاوه مصرف آن در کنار واکسیناسیون می تواند سبب افزایش تولید آنتی بادی و بهبود پاسخ به واکسیناسیون شود.

برای اطلاعات بیشتر در مورد ایمونوپروپوفیت اینجا کلیک کنید

 

با توجه به اینکه دستگاه تنفسی منطقۀ اصلی مورد هجوم این بیماری می باشد، استفاده از درمان های حمایتی برای به حداقل رساندن آسیب های دستگاه تنفسی، راهکار مناسبی به نظر می رسد. ایمونواکینامول محلول خوراکی صد در صد گیاهی تقویت کننده سیستم ایمنی و تنفسی می باشد. این محصول قابل استفاده  در طیور بوده و به صورت محلول در آب آشامیدنی آنها مورد استفاده قرار میگیرد. ایمونواکینامول حاوی عصاره های استاندارد شده گیاهانی نظیر سرخارگل (اکیناسه) و آویشن می باشد که در تقویت سیستم ایمنی و پیشگیری از ابتلا به بیماری های عفونی تنفسی موثر هستند.از این محصول می توان در جهت پیشگیری از ابتلا به عفونت های تنفسی استفاده نمود، همچنین این محصول به عنوان درمان حمایتی جهت تسریع روند بهبودی در هنگام ابتلا به این بیماری ها کاربرد دارد. ایمونواکینامول همچنین موجب اثر بخشی بهتر واکسن ها و کاهش عوارض ناشی از واکسیناسیون و عفونت های ثانویه می گردد.

برای اطلاعات بیشتر در مورد اکینامول اینجا کلیک کنید

منبع تصاویر:جهت مشاهده مقاله اینجا کلیک کنید

ارسال نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *