آیا باید بیماری لکوز لنفوییدی را جدی بگیریم؟

avimehrclinic-Lymphoid-leukemia-in-poultry-.webp

لکوز لنفوئیدی یک بیماری نئوپلاسمی شبیه لوسمی است. جوجه ها را تحت تاثیر قرار می دهد و در گله های سراسر جهان یافت می شود. این بیماری می تواند از مرغ به تخم مرغ منتقل شود و هیچ درمانی برای آن وجود ندارد.در حالی که فراوانی عفونت در گله ها به میزان قابل توجهی کاهش یافته است، اما آگاهی از این بیماری همچنان مهم است.

این عفونت یک دوره نهفتگی طولانی بین چهار تا شش ماه دارد و معمولاً در گله جوجه های گوشتی دیده می شود.

جوجه های حدود پنج تا هشت ماهگی بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری هستند و ماده ها نسبت به نرها به این بیماری حساس تر هستند. در صورت ابتلا، پرندگان می توانند به تدریج ضعیف و لاغر شوند و در نهایت منجر به مرگ آنها میشود. با تشکیل تومور در بورس فابریسیوس مشخص می شود، و اگر کنترل نشود، می تواند تأثیر منفی بر گله و سب زیان های اقتصادی شما شود.

لکوز لنفوئیدی توسط ویروسی از گروه لکوز  و یا سارکوم ایجاد می شود. این یک بیماری نئوپلاسمی است که می تواند به شکل تومور باشد و ممکن است باعث تورم شکم شود.

به صورت عمودی از مرغ به تخم مرغ منتقل می شود و حساسیت به آن با افزایش سن پرنده کاهش می یابد. انتقال افقی بیماری می تواند از طریق مدفوع-دهانی نیز اتفاق بیفتد.

علائم بالینی

جوجه های مبتلا به این بیماری علائم بالینی کمی دارند. این ویروس دوره کمون طولانی دارد و علائم آن معمولاً پس از 16 هفته ظاهر میشود. تومورهای احشایی علامت اصلی لکوز لنفوئیدی هستند، اگرچه پرندگان آلوده ممکن است همیشه دچار تومور نشوند. علائم می تواند شامل کاهش تولید تخم مرغ، بزرگ شدن شکم، کاهش وزن، ضعف، لاغری و افسردگی باشد. در مرحله پایانی جوجه ها دچار اسهال مایل به سبز می شوند.

تشخیص

تومورهای مشخصی در بورس فابریسیوس که یک اندام لنفاوی بوده و  فقط در پرندگان یافت می شود، وجود دارد. طیور آلوده را می توان با آزمایش نمونه های خون و سواب های کلواک برای وجود ویروس شناسایی کرد. لکوز لنفوئیدی ممکن است با بیماری مارک اشتباه گرفته شود، اما در لکوز لنفوئیدی سیستم عصبی درگیر نیست، بنابراین فلج وجود ندارد.

پیشگیری و درمان 

هیچ درمانی برای لکوز لنفوئیدی وجود ندارد. بهترین راهکار پیشگیری است.

باید طیور آلوده را شناسایی کرده و آنها را از سایرین جدا کنید.

سایر بیماری ها می توانند شدت این بیماری را افزایش دهند، بنابراین سخت ترین و پیشگیرانه ترین اقدامات ایمنی زیستی،حیاتی است.

بهداشت بالا مانند روش های تمیز کردن و ضد عفونی برای کنترل بیماری ها نیز حیاتی است و بخشی از یک استراتژی ایمنی زیستی پیشگیرانه است.

 

منبع:www.msdvetmanual.com

 

ارسال نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *