تفاوت مرغ سبز با مرغ ارگانیک چیست؟

avimehrclinic-pultry-Copy.jpg

از زمان کشف آنتی بیوتیک ها، این ترکیبات در دوز هایی کمتر از دوز درمانی به عنوان مکمل غذایی محرک رشد، بازدهی تبدیل خوراک و پیشگیری از عفونت ها استفاده می شده اند و نقشی حیاتی در پرورش حیوانات از نظر مالی و اقتصادی داشته اند. افزودن آنتی بیوتیک ها به خوراک، یک روش رایج در صنعت دام و طیور است که می تواند با پیشگیری از بیماری ها، به پرورش متراکم این حیوانات کمک کند. با این حال این امر منجر به توسعه مقاومت آنتی بیوتیکی می شود که تهدیدی جدی برای سلامت انسان ها محسوب می گردد.

سیستم پرورش ارگانیک حیوانات، سیستمی است که در آن از ترکیبات ارگانیک و زیست تجزیه پذیر برای تغذیه، سلامت، تولید مثل و  حتی سرپناه حیوانات استفاده می شود. در این سیستم استفاده از ترکیبات سنتتیک مثل دارو ها، افزودنی های غذایی و نژاد های دستکاری ژنتیکی شده ممنوع است. در حقیقت این نوع پرورش، امری دشوار است و در حال حاضر در کشور ما تمایلی برای آن وجود ندارد. با این حال پرورش ارگانیک در 160 کشور دنیا و در مجموع در 37.2 میلیون هکتار زمین کشاورزی در حال انجام است. فروش جهانی مواد خوراکی ارگانیک در سال 2009 میلادی 54.9 میلیارد دلار آمریکا بوده است. 40 % تولید کننده های ارگانیک دنیا در آسیا و در درجه بعد آفریقا (28 %) و آمریکای لاتین (16 %) هستند.

در آمریکا در تولید محصولات دام و طیور که دارای برچسب ((عدم استفاده از آنتی بیوتیک)) یا ((پرورش بدون آنتی بیوتیک)) هستند، نباید از آنتی بیوتیک ها به صورت تزریقی یا داخل آب و خوراک حیوانات استفاده کرده باشند. از آنجاییکه در آمریکا ضد کوکسیدیوز های یونوفوره هم جزو آنتی بیوتیک ها محسوب می شوند، در نتیجه این قانون شامل آنها نیز می شود.

makiandampars - green hen

در ایران نیز محصولی تحت عنوان مرغ سبز وجود دارد که با مرغ ارگانیک متفاوت است. تنها تفاوت مرغ های سبز با مرغ های معمولی در این است که مرغ های سبز در طول دوره پرورش خود هیچ گونه آنتی بیوتیکی دریافت نمی کنند. این مرغ ها در ابتدای رشد، اواسط و هم چنین در انتهای دوره پرورش توسط سازمان دامپزشکی کشور مورد بررسی قرار می گیرند و در صورتی که در تمام مراحل عاری از آنتی بیوتیک باشند، می توانند تحت عنوان مرغ سبز به فروش برسند. اما در صورتیکه در هر یک از آزمایش های آنها وجود آنتی بیوتیک یا حتی دارو های ضد کوکسیدیوز تایید شود، اجازه فروش با نام مرغ سبز را ندارند. بنابراین در صورتیکه در پرورش آنها، نیاز به مصرف این دارو ها باشد، از چرخه تولید مرغ سبز خارج می شوند. از آنجاییکه کوکسیدیوز و آنتریت های کلستریدیایی از جمله علل شایع اسهال در طیور محسوب می شوند و می توانند باعث افزایش ضریب تبدیل غذایی (FCR) و کاهش رشد و وزن گیری شوند، بنابراین ممنوعیت استفاده از آنتی بیوتیک ها و ضد کوکسیدیوز های شیمیایی به منظور پیشگیری و درمان این بیماری ها می تواند پرورش مرغ سبز را به امری بسیار دشوار تبدیل نماید. در نتیجه یافتن جایگزینی گیاهی برای این ترکیبات که بتواند از این بیماری ها پیشگیری نموده یا آنها را درمان کند، بدون این که مصرف آن منجر به خارج شدن از چرخه تولید مرغ سبز شود، می تواند بسیار مفید و موثر باشد. ۲ محصول کوکسی فیت( بصورت پودر داخل دان) و کوکسی فیت ال( بصورت محلول داخل آب) کاملا گیاهی بوده و بر پایه ترکیبات موثره موجود در گیاه آرتمیزیا آنوا، جفت بلوط و سیر فرموله شده اند. این دو محصول دارای اثرات ضد کوکسیدیوز و ضد آنتریت های کلستریدیایی بوده و به دلیل ساختار پیچیده اجزای آنها، امکان ایجاد مقاومت دارویی علیه آنها وجود نداشته و هیچ گونه باقیمانده دارویی نیز به جای نمی گذارند. بنابراین به راحتی می توان از کوکسی فیت و کوکسی فیت ال برای پیشیگری و درمان کوکسیدیوز و آنتریت های کلستریدیایی در پرورش مرغ سبز بهره گرفت.

پرورش سخت، حساس و دقیق مرغ های سبز و پایین بودن تقاضای مصرف کنندگان برای این محصولات، منجر به قیمت بالاتر آنها شده است. از این رو باید با افزایش آگاه سازی مردم نسبت به مزایای مصرف این محصولات و خطرات مقاومت آنتی بیوتیک، تقاضا را بالا برده تا از این طریق قیمت محصولات بدون آنتی بیوتیک هم به صرفه تر شود.

ارسال نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *