حدااکثر سطوح قابل تحمل مایکوتوکسین ها برای طیور و عوارض آنها

AVIMEHRCLINIC-mycotoxins.jpg

طیور در حالت کلی به مایکوتوکسین ها حساس هستند و میتوانند از اثرات سمی آنها رنج ببرند.مایکوتوکسین ها مواد حاصل از قارچ ها هستند که میتواندد آسیب جدی با اندام هایی مانند کبد و کلیه وارد کنند و سبب سرکوب سیستم ایمنی و خسارات زیادی شوند که در این وبلاگ به این موضوع خواهیم پرداخت.

سمی ترین مایکونوکسین ها برای طیور عبارتند از:

افلاتوکسین ها: (AFB1,AFB2,AFG1,AFG2)

اکراتوکسینA:OTA,و سیترینین

تریکوتسن ها :نوع A: توکسین T-2:DAS

فومونیسین ها :FB1 و FB2

جهت اطلاعات بیشتر در مورد آفلاتوکسین ها اینجا کلیک کنید

 

حدااکثر سطوح قابل تحمل مایکوتوکسین ها در طیور:

AVIMEHRCLINIC-Mycotoxin-in-poultry.png

 

مایکوتوکسین ها چگونه به طیور بیشترین آسیب را وارد میکنند؟

مایکوتوکسین ها بر تمامی گونه های پرندگان اثر میگذارد و میتواند سبب سرکوب سیستم ایمنی شود.

مکانیسم عمل آن بر اساس مهار آنزیمی است که در تولید پروتیین نقش دارد.

 

مهم ترین مایکوتوکسین هایی که در سرکوب سیستم ایمنی نقش دارند،عبارتند از:آفلاتوکسین ها،اکراتوکسین ها و تریکوتسن ها که سبب آتروفی بورس و تیموس میشوند.

 

سرکوب سیستم ایمنی ناشی از مایکوتوکسین ها میتواند منجر به عوارض ثانویه شود. مانند:

  • افزایش حساسیت به بیماری های عفونی
  • فعال شدن مجدد عفونت های مزمن
  • واکنش های ثانویه باالقوه
  • افزایش استفاده از داروها
  • ناکارآمدی برنامه هایی واکسیناسیون

 

 

آسیب شناسی اختصاصی مایکوتوکسین ها

افلاتوکسین ها:عمدتا سبب سرکوکب سیستم ایمنی میشوند

اکراتوکسین ها:طیور و بوقلمون آسیب پذیر تر هستند و به عنوان نفروتوکسین نیز شناخته میشود و همچنین سبب کاهش مصرف خوراک و کاهش رشد و تولید نیز میگردد.

تریکوتسن نوع A(توکسین های T-2 و HT-2  و DAS) : این گروه از مایکوتوکسین ها بیشترین آسیب را به صنعت طیور وارد میکند و سبب کاهش شدید بهره وری و بازده اقتصادی از طریق افت وزن و کاهش تولید شده و به سبب ضایعات دهانی که ایجاد میکند میتواند منجر به کاهش مصرف خوراک شود.سم T-2 برای پرندگان به خصوص جوجه ها بسیار سمی است.

فومونیسن ها:سبب افزایش تلفات و کاهش وزن و افزایش وزن سنگدان میشوند.

زیرالنون ها:به نظر میرسد پرندگان نسبت به سایرین حساسیت کمتری به زیرالنون ها دارند.

 

علائم بالینی مسمومیت با مایکوتوکسین ها :

افلاتوکسین ها  اکراتوکسین نوع A تریکوتسن های نوع A فومونیسین
  1. اسیب کبدی
  2. کاهش وزن
  3. اختلال در سیستم عصبی مرکزی(اردک و بوقلمون)
  4. ضعف و عدم تعادل
  5. اختلال در تولید ویتامینB و امینواسیدها
  6. سرکوب سیستم ایمنی
  1. آسیب کلیوی
  2. افزایش مصرف آب
  3. کاهش کیفیت پوسته
  4. کاهش مصرف خوراک
  5. کاهش تولید
  6. سرکوب سیستم ایمنی
  1. ایجاد ضایعات پوستی و دهانی
  2. کاهش وزن تخم مرغ
  3. کاهش کیفیت پوسته تخم مرغ
  4. سرکوب سیستم ایمنی
  1. افزایش تلفات
  2. کاهش وزن
  3. افزایش وزن سنگدان

چگونه با مایکوتوکسین ها در طیور مبارزه کنیم؟

  1. مدیریت و کنترل بهداشت در سالن های پرور ش و نگهداری پرندگان
  2. حدف یا کاهش قارچ ها در انبارهای حوراک و سیستم حمل و نقل خوراک پرندگان مانند کنترل دما و رطوبت و استفاده از مهارکننده های قارچی
  3. افزایش سیستم ایمنی پرندگان جهت مواجه با خطرات احتمالی و جلوگیری از عوارض ثانویه

 

حذف کامل مایکوتوکسین ها عملا غیر ممکن است و در همه حال مقدار اندکی از مایکوتوکسین ها در خوراک پرندگان قابل پیش بینی است.اما پیشگیری از ایجاد این سموم و استفاده از افزودنی ها بسیار ضروری است.نکته ی قابل توجه این است که حضور مایکوتوکسین ها در کنار هم میتواند بسیار زیانبار تر از اثر انفرادی آن ها باشد.

 

ارسال نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *